Zbliża się październik, a wraz z nim – miesiąc różańcowy. Matka Boża w objawieniach wielokrotnie powtarzała, jak ważna to modlitwa i jak wiele łask można przez nią wyprosić.
Poprawne odmawianie różańca oznacza odmawianie modlitwy oraz medytację w tym samym czasie. Dzięki temu odmawianie różańca jest tak wspaniałym przeżyciem duchowym. Każda z tajemnic różańca koncentruje się na jednym ważnym wydarzeniu z życia Jezusa Chrystusa i jego matki, Maryji. Wyróżniamy 20 tajemnic różańca, które dodatkowo podzielone są na 4 grupy: Tajemnice Radosne, Tajemnice Światła, Tajemnice Bolesne i Tajemnice Chwalebne.
Ojciec Św. Jan Paweł II o Różańcu Świętym
Odmawiajmy wytrwale Różaniec we wspólnotach kościelnych i naszych rodzinach. W trakcie powtarzanych wezwań zjednoczy on serca, doprowadzi do zgody, ożywi nadzieję i obdarzy nas wszystkich pokojem i radością Chrystusa, który dla nas się narodził, umarł i zmartwychwstał.
Odmawiać różaniec to znaczy udać się do szkoły Maryi i uczyć się od niej, Matki i apostołki Chrystusa, jak żyć całkowicie zgodnie z wymaganiami wiary chrześcijańskiej.
Ona pierwsza uwierzyła, a w Kościele w Wieczerniku jednoczyła w miłości pierwszych uczniów swego Syna.
Przy odmawianiu różańca nie chodzi o powtarzanie formułek, lecz raczej o nawiązanie intymnego dialogu z Maryją, o okazanie jej zaufania, powierzenie trosk, otwarcie przed nią serca, ukazanie własnej gotowości na przyjęcie planów Bożych i obietnic wytrwania w wierności dla niej we wszystkich, szczególnie trudnych i bolesnych sytuacjach, będąc pewnym jej pomocy w uzyskaniu wszelkich potrzebnych dla naszego zbawiania łask od jej Syna.
Podczas modlitwy różańcowej kontemplujemy Chrystusa, patrząc na Niego uprzywilejowanym wzrokiem Jego Matki Maryi; rozważamy tajemnicę życia, cierpienia i zmartwychwstania Pana oczami i sercem Tej, która była Mu najbliższa.
Obietnice różańcowe bł. Alana de Rupe
3 lipca obchodzimy dzień obietnic różańcowych. Obietnice te zostały przekazane przez Matkę Bożą bł. Alanowi de Rupe, dominikanowi żyjącemu w latach 1428–1475 r. Błogosławiony Alan był wielkim orędownikiem różańca świętego i kontynuował dzieło jego rozpowszechniania zaczęte przez św. Dominika. Z wielkim zapałem zakładał bractwa różańcowe.
Oto 15 obietnic różańcowych, jakie otrzymał od Maryi dominikanin, bł. o. Alan de Rupe:
- Tym, którzy będą pobożnie odmawiali Różaniec, obiecuję szczególną opiekę.
- Dla tych, którzy będą wytrwale odmawiali Różaniec, zachowam pewne szczególne łaski.
- Różaniec będzie potężną bronią przeciwko piekłu; zniszczy występek i rozgromi herezję.
- Różaniec doprowadzi do zwycięstwa cnoty i dobra; w miejsce miłości do świata wprowadzi miłość do Boga i obudzi w sercach ludzi pragnienie szukania nieba.
- Ci, którzy zawierzą mi się przez Różaniec, nie zginą.
- Ci, którzy będą z pobożnością odmawiali mój Różaniec, rozważając jego tajemnice, nie zostaną zdruzgotani nieszczęściem ani nie umrą nie przygotowani.
- Ci, którzy prawdziwie oddadzą się memu Różańcowi, nie umrą bez pocieszenia Kościoła.
- Ci, którzy będą odmawiali Różaniec, znajdą podczas swego życia i w chwili śmierci światło Boże oraz pełnię Bożej łaski i będą mieli udział w zasługach błogosławionych.
- Szybko wyprowadzę z czyśćca te dusze, które z pobożnością odmawiały Różaniec.
- Prawdziwe dzieci mojego Różańca będą się radować wielką chwałą w niebie.
- To, o co prosić będziecie przez mój Różaniec, otrzymacie.
- Ci, którzy będą szerzyć nabożeństwo do mojego Różańca, otrzymają ode mnie pomoc w swych potrzebach.
- Otrzymałam od mego Syna zapewnienie, że czciciele mego Różańca będą mieli w świętych niebieskich przyjaciół w życiu i w godzinie śmierci.
- Ci, którzy wiernie odmawiają mój Różaniec, są moimi dziećmi – prawdziwie są oni braćmi i siostrami mego Syna, Jezusa Chrystusa.
- Nabożeństwo do mego Różańca jest szczególnym znakiem Bożego upodobania.
Różaniec jest modlitwą prostą, a jednocześnie kompletną pod każdym względem. Człowiek włącza się w nią ciałem i duszą, swoim głosem i dłońmi, swym umysłem i sercem. Wszystkie rodzaje modlitwy łączą się w nim i uzupełniają: uwielbienie, pochwała, błaganie, wstawiennictwo, dziękczynienie. Rozważane tajemnice obejmują pełnię tajemnicy Chrystusa, wszystkie prawdy naszej wiary, jak: Trójca Święta, Wcielenie, Odkupienie. Papież Leon XIII (napisał on 8 encyklik o Różańcu) widział w Różańcu „skrót całej religii chrześcijańskiej” i „streszczenie całej Ewangelii”. Chociaż Różaniec nie jest modlitwą liturgiczną, to jednak papieże chwalą go w sposób nadzwyczajny i zatwierdzają różnego rodzaju stowarzyszenia różańcowe. Różaniec odmawiany zazwyczaj prywatnie, często bywa odmawiany i rozmyślany wspólnie zwłaszcza w miejscach pielgrzymkowych. Sporo zgromadzeń zakonnych uważa dalej Różaniec za praktykę wspólnotową, szczególnie skuteczną w nadawaniu rytmu i w uświęcaniu prostego i pokornego życia w służbie Boga i ludzi.
Jedną z racji doskonałości Różańca jest pozycja, jaką w nim zajmuje Najświętsza Maryja Panna, Matka i Pośredniczka wszelkich łask. Różaniec jest równocześnie oddaniem hołdu Matce Bożej i najlepszym sposobem uproszczenia tego, co pragniemy otrzymać, gdyż modlimy się razem z Nią. Papież Leon XIII i jego następcy zachwalają modlitwę różańcową jako najlepszy środek przeciw złu uciskającemu świat dzisiejszy zarówno na płaszczyźnie jednosteki rodzin, jak i w stosunkach społecznych i miedzynarodowych Przypominając słowa Jana XXIII papież Paweł VI pragnął, aby Różaniec stał się „wielką modlitwą publiczną i powszechną wobec zwyczajnych i nadzwyczajnych potrzeb świętego Kościoła, narodów i całego świata”. Ta modlitwa jest bowiem skuteczna we wszelkich trudnościach wszystkich epok i wszystkich krajów. Odpowiada każdemu wiekowi, wszelkim warunkom społecznym i każdemu stanowi, jest przystępna dla prostych ludzi, a cenią ją również uczeni. W tym samym czasie, kiedy pastuszkowie w Fatimie odmawiali różaniec, pilnujac swojego stadka, marszałek Foch czynił podobnie, gdy stał na czele swoich armii. To rzeczywiście jest modlitwa wszystkich i każdy znajdzie w niej pokarm dla swojej pobożności osobistej według swych zamiłowań, zdolności i łask danych mu przez Boga.
Miesiąc Październik, to być może dobra okazja do rozpoczęcia Nowenny Pompejańskiej…
Nowenna ta znana jest także pod nazwą modlitwy „nie do odparcia”. A to dlatego, że Matka Boża dała obietnicę, że każdy, kto odmówi przez 54 dni różaniec modląc się o konkretną łaskę, ten ją otrzyma. Objawienie Matki Bożej z tą obietnicą zostało opisane przez bł. Bartola Longa.
Historia Nowenny Pompejańskiej
Początki Nowenny Pompejańskiej wiążą się z dwiema postaciami: błogosławionym Bartolomeo Longo, „apostołem różańca”, działającym w Pompejach od 1872 r., oraz Fortunatiną Agrelli z Neapolu, której Maryja objawiła się jako Królowa Różańca Świętego. Nieuleczalnie chora Fortunatina została uzdrowiona w 1884 r. po tym, jak wypełniła prośbę Maryi i odprawiła 6 nowenn, odmawiając każdego dnia cały różaniec. Bł. Bartolomeo Longo rozpropagował wówczas tę formę Nowenny w Kościele, a Papież Leon XIII uznał objawienia, które dały jej początek.
Wielką skuteczność tej modlitwy potwierdza ogromna liczba świadectw o spełnieniu się próśb zanoszonych do Boga tą drogą. I to próśb najtrudniejszych: o uzdrowienie z nieuleczalnej choroby, o pracę, wyjście z długów, nawrócenie, czy ocalenie małżeństwa. Wielu modlących się mówi również o doświadczeniu własnej przemiany podczas odprawiania Nowenny.
Każdy kto jest w potrzebie może zajrzeć na stronę poświęconą popularyzacji nowenny pompejańskiej: pompejanska.rosemaria.pl. Można tam znaleźć świadectwa tysiąca osób, które modliły się nowenną, można porozmawiać na forum, złożyć własną intencję na Mszę Świętą przed wizerunkiem Matki Bożej Pompejańskiej (Msza jest odprawiana w Pompejach 25. dnia każdego miesiąca, intencje należy składać do 20. dnia każdego miesiąca, za pomocą formularza dostępnego na stronie). Taka możliwość istnieje za pośrednictwem Fundacji „Pomocnicy Różańca Świętego”, której głównym celem jest propagowanie modlitwy różańcowej, m.in. poprzez wydawanie czasopisma „Królowa Różańca Świętego”.
Kult Matki Bożej Pompejańskiej w Polsce przeżywa swoje odrodzenie. Obecnie powstaje pierwszy kościół pw. Matki Bożej Pompejańskiej w Żernikach Wrocławskich. Jest to pierwsza taka parafia gdzie znajdują się relikwie bł. Bartola Longa. Budowa trwa od 2008 roku, a od stycznia 2013 roku została umieszczona w kościele kopia obrazu Matki Bożej z Pompejów. Wizerunek Matki Bożej znajduje się także w klasztorze cystersów w Sulejowie, w diecezji radomskiej. W sanktuarium im. św. Jana Sarkandra na Kaplicówce w Skoczowie (podgórze cieszyńskie) 2. dnia każdego miesiąca odprawiane jest nabożeństwo pompejańskie. Parafia św. Piotra i Pawła w Skoczowie nazywana jest „Polskim Centrum Nowenny Pompejańskiej”. Z kolei w Zachełmiu, w Karkonoszach znajduje się kapliczka poświęcona Matce Bożej Pompejańskiej.
Nowenna pompejańska krok po kroku
Przez 54 dni odmawiamy trzy części różańca świętego (radosną, bolesną i chwalebną). Jeśli ktoś chce, może odmawiać czwartą część z Tajemnicami światła, jednak obietnica Matki Bożej dotyczyła 15 tajemnic. RÓŻANIEC JEST CENTRUM NOWENNY POMPEJAŃSKIEJ!
Na początku różańca, po znaku krzyża, wymieniamy intencję (tylko jedną w całej nowennie), a następnie mówimy:
Ten różaniec odmawiam na Twoją cześć, Królowo Różańca Świętego.
- Przez pierwsze 27 dni odmawiamy część błagalną nowenny pompejańskiej i codziennie, po ukończeniu 15 tajemnic różańca, odmawiamy następującą modlitwę:
Modlitwy końcowe w trakcie części błagalnej – pierwsze 27 dni
Pomnij o miłosierna Panno Różańcowa z Pompejów, jako nigdy jeszcze nie słyszano, aby ktokolwiek z czcicieli Twoich, z Różańcem Twoim, pomocy Twojej wzywający, miał być przez Ciebie opuszczony. Ach, nie gardź prośbą moją, o Matko Słowa Przedwiecznego, ale przez święty Twój różaniec i przez upodobanie, jakie okazujesz dla Twojej świątyni w Pompejach wysłuchaj mnie dobrotliwie. Amen.
- Przez pozostałe 27 dni odmawiamy część dziękczynną nowenny pompejańskiej i codziennie, po ukończeniu 15 tajemnic różańca, odmawiamy następującą modlitwę:
Modlitwy końcowe w trakcie części dziękczynnej – drugie 27 dni
Cóż Ci dać mogę, o Królowo pełna miłości? Moje całe życie poświęcam Tobie. Ile mi sił starczy, będę rozszerzać cześć Twoją, o Dziewico Różańca Świętego z Pompejów, bo gdy Twojej pomocy wezwałem, nawiedziła mnie łaska Boża. Wszędzie będę opowiadać o miłosierdziu, które mi wyświadczyłaś. O ile zdołam będę rozszerzać nabożeństwo do Różańca Świętego, wszystkim głosić będę, jak dobrotliwie obeszłaś się ze mną, aby i niegodni, tak jak i ja, grzesznicy, z zaufaniem do Ciebie się udawali. O, gdyby cały świat wiedział jak jesteś dobra, jaką masz litość nad cierpiącymi, wszystkie stworzenia uciekałyby się do Ciebie. Amen.
- Po modlitwie Pod Twoją obronę… a przed znakiem krzyża, trzykrotnie powtarzamy:
Królowo Różańca Świętego, módl się za nami!
Nowenna pompejańska – dlaczego 54-dniowa?
Przede wszystkim mylące może być to, że nowenna kojarzy się z dziewięcioma dniami modlitw. W przypadku nowenny pompejańskiej jest inaczej: odmawiamy ją przez 54 dni. Dlaczego? – Wzięło się to stąd, że Matka Boża poleciła odmówić trzy nowenny dziękczynne i trzy błagalne. W sumie daje to 6 nowenn po 9 dni, a więc 6 x 9 = 54. Jednak dla uproszczenia te 54 dni nazywamy po prostu nowenną pompejańską.